Cemal Süreya İle Bir Anısı...

Can Yücel ile Cemal Süreyya (Şairimiz) arasında şöyle bir diyalog gelişmiş, tamimiyle gerçek:)

c.y: Ooo... Darphane müdürü de buradaymış...
c.s: Evet darphane müdürlüğü yaptım ama istifa ettiğimde üstümü iyice silkeledim ki hiç altın tozu kalmasın üstümde, hem sen de bakan oğlusun.
c.y: Evet bakan oğluyum ama benim şiirimden başka hiçbir şeyim yok.
c.s: Şiirin varda sanki ele gelir bir şey mi yazdın.
can baba iyiden iyiye sinirlenerek Cemal Süreya'ya şöyle karşılık verir:
c.y: bende senin eline gelecek başka bir şey var, veriyim mi? ister misin?
uzunca bir sessizlikten sonra ortamı yine Cemal Süreya yumuşatır. Cemal Süreya elini ileri doğru uzatarak şöyle der:
c.s: Ver ulan.
Bunun üstüne Can Yücel ayağa kalkar, meyhanedeki kalabalığı hiç umursamadan pantolonun önünü açar ve malafatı çıkarır. Cemal Süraya bir süre baktıktan sonra şöyle der:
c.s: hiç değişmemiş ulan. hala aynı.
Can baba gür bir kahkaha atar ve karşılık verir:
c.y: Değişmez tabii. Niye değişsin ki.